14.04.2021
Jestem Polakiem - Polką
1.Słuchanie legendy Mariana Orłonia O Lechu i białym orle.
2. Oglądanie flagi Polski, wypowiedzi dzieci na temat jej wyglądu, zwracanie uwagi na kolejność występujących w niej kolorów oraz ich znaczenie. Flaga Polski.
3.Wypowiedzi dzieci na temat kraju, w którym mieszkają: nazwy, obowiązującego języka, mieszkającego w nim narodu (Polska, język polski, Polacy). Wyjaśnianie zwrotów: Jesteśmy Polakami. Mieszkamy w Polsce. Mówimy po polsku. Tworzenie przez analogię do Polski określeń dotyczących innych krajów europejskich, np. Anglia – język angielski, Anglicy; Niemcy – język niemiecki, Niemcy; Rosja – język rosyjski, Rosjanie; Francja – język francuski, Francuzi.
4. Słuchanie legendy.
Strudzona była drużyna Lecha. Ile to już dni wędrówki
mieli poza sobą? Ile wykarczowanych drzew? Ile przebytych brodów rzecznych? Ile
zwierzyny padło pod strzałami z łuków i ostrzami oszczepów? Ile ognisk
rozpalono po drodze? Któż to zliczy? Szli tak, by znaleźć miejsce na założenie
grodu, by znaleźć ziemię, na którą sprowadzą żony i dzieci, aby osiąść tu na
zawsze. Odpoczywali właśnie po kolejnym męczącym dniu wędrówki. Część wojów
legła w cieniu rozłożystych dębów, część poiła strudzone konie, część
przygotowywała jadło na wieczerzę. Od rozpalonych ognisk szedł zapach dymu i
pieczonego mięsiwa. Lech stał na skraju puszczy, wodził wzrokiem po
rozciągającej się przed nim równinie i zamyślił się głęboko. Może wspominał
braci: Czecha i Rusa, z którymi rozstał się niedawno? Oni również poszli szukać
sposobnego miejsca na osiedlenie. A może wracał myślami do ziemi, z której
wyszli, w której pozostawili swoich współplemieńców? A może rozważał, czy by
nie osiąść właśnie tu, na tej równinie na skraju puszczy? Przecież puszcza w
zwierzynę bogata, ziemia zda się urodzaj zapowiadać, a jeziora rybę wszelką
obiecują. Ale ziemi, na której mają rodzić się ich dzieci i wnuki, nie wybiera
się pochopnie. To jest ziemia na zawsze. Może więc są ziemie piękniejsze,
bogatsze, bezpieczniejsze? Myślał być może nad tym Lech, wodząc wzrokiem po
równinie i bezchmurnym niebie. Nagle ptak nieznany pojawił się nad jego głową.
Połyskiwał bielą szeroko rozpostartych skrzydeł. Potem zatoczył łuk nad
wiekowym dębem, rosnącym na skraju puszczy, na niewielkim wzgórzu. Lech, zaciekawiony
ptakiem i jego dziwnym lotem, zbliżył się do drzewa i ujrzał w nim gniazdo
wielkie i wychylające się z niego główki białych piskląt. Otwarte dziobki
prosiły o pokarm. Białopióry ptak przysiadł na skraju gniazda i troskliwie je
karmił. Ożywił się nagle Lech, rozchmurzyło się jego czoło i gromkim głosem
wojów do siebie przywołał. A gdy przy nim stanęli, powiedział: − Tu zostaniemy.
Tu będzie nasze gniazdo. A ten biały ptak, karmiący pisklęta – naszym znakiem.
A gród, który zbudujemy, Gnieznem nazwiemy. Ucieszyli się wojowie, że
zakończyła się ich uciążliwa wędrówka, że miejsca swego doszli i głośnym
„hura!” postanowienie Lecha poparli. I w ten sposób biały orzeł stał się
ptakiem królewskim na ziemi Lecha, i tak doszło do powstania pierwszego grodu,
później Gnieznem zwanego.
5. Rozmowa na temat legendy. Co przydarzyło się Lechowi?
Wyjaśnianie niezrozumiałych słów i zwrotów. Wypowiedzi dzieci na temat naszego godła. Pokazywanie na zdjęciach, jak zmieniało się godło; omawianie jego obecnego wyglądu.
6. Polak mały – film o polskich symbolach narodowych
https://www.youtube.com/watch?v=FJ83BRqFPBA
7.Słuchanie wersji wokalno-instrumentalnej hymnu w postawie na baczność; podanie jego nazwy (Mazurek Dąbrowskiego).
HYMN POLSKI - https://www.youtube.com/watch?v=_5VZNXrywoo
8. Karta pracy, cz. 4, nr 11. − Przeczytajcie napisy z pomocą lub samodzielnie. − Powiedzcie, jak wyglądają flaga i godło Polski. − Obejrzyjcie zdjęcia przedstawiające sytuacje, w których jest grany hymn Polski. Powiedzcie, jak należy się wtedy zachowywać.
9. Zabawa orientacyjno-porządkowa Latające orły. Tamburyn. Dzieci biegają przy dźwiękach tamburynu, z rozpostartymi w bok ramionami, naśladując sposób poruszania się latającego orła. Podczas przerwy w grze przykucają – lądują w gniazdach.
10. Oglądanie flag wybranych państw europejskich, opisywanie ich wyglądu; nazywanie państw, których są symbolami; wybieranie spośród nich flagi Polski. Flagi wybranych krajów europejskich oraz flaga Polski.
11. Odkrywam siebie. Litery i liczby, s. 78.
Odczytanie wyrazów. Policzenie w nich liter. Pokolorowanie pól z liczbami odpowiadającymi liczbie liter w wyrazach. Utworzenie wyrazów z podanych liter i sylab. Odczytanie ich.
12. Odkrywam siebie. Litery i liczby, s. 79.
Pokolorowanie na czerwono rysunków małych trójkątów, a na niebiesko – dużych trójkątów. Pokolorowanie pozostałych rysunków trójkątów na dowolne kolory.
13.04.2021
Jestem Polakiem – Poznajemy swój region
1. Ćwiczenia poranne.
2. Karta pracy, cz. 4, s. 9. − Obejrzyjcie zdjęcia. Powiedzcie, jak wyglądają domy w różnych miejscach. − Które z nich przypominają wasze domy? − Rysujcie szlaczki po śladach. Jeśli potraficie, rysujcie samodzielnie.
3.Zabawa ruchowa rozwijająca szybką reakcję na sygnał – Polska.
Dzieci maszerują w różnych kierunkach wyznaczonego miejsca ogrodu , podczas wypowiadania przez rodzica dowolnych słów. Kiedy usłyszą słowo Polska – stają na baczność.
4. Zapoznawanie z herbem, ważniejszymi miejscami, zabytkami charakterystycznymi dla danej miejscowości oraz strojami danego regionu.
5. Oglądanie herbu miejscowości, z której pochodzą dzieci (jeżeli miejscowość posiada herb).
6. Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: Co to jest herb? Zwracanie uwagi, jak on wygląda, z jakich elementów się składa, co oznaczają te elementy. Wyjaśnianie znaczenia herbu dla danej miejscowości.
7. Zabawa rozwijająca spostrzegawczość i szybką reakcję – Rozpoznaj swój herb.
Tamburyn, obrazki herbów. Dzieci poruszają się w rytmie wystukiwanym na tamburynie. Podczas przerwy w grze rodzic pokazuje obrazki przedstawiające różne herby oraz – co pewien czas – obrazek przedstawiający herb miejscowości, z której pochodzą dzieci. Jeśli pokazuje herby innych miast, dzieci stoją i nie poruszają się. Jeśli jest to herb ich miejscowości, przykucają i klaszczą w ręce.
8. Karta pracy, cz. 4, nr 10. Przyklejcie w ramce widokówkę (lub zdjęcie) przedstawiającą miejscowość, w której mieszkacie (albo narysujcie wybrane miejsce znajdujące się w niej). − Narysujcie herb swojej miejscowości. Jeżeli go nie ma, to go wymyślcie.
9. Wykonywanie pracy plastycznej „ Mój dom” – potrzebne materiały: kolorowy papier, kredki, mazaki, nożyczki, klej. Dzieci wykonują zadanie według własnego pomysłu. Można przesyłać gotowe prace na adres mailowy.
12.04.2021
Jestem Polakiem – Moje osiedle
1.Oglądanie obrazków, widokówek przedstawiających miejscowość, w której mieszkają dzieci. Obrazki, widokówki przedstawiające miejscowość, w której mieszkają dzieci.
2.Przypomnienie nazwy miejscowości.
3.Rozpoznawanie i nazywanie miejsc przedstawionych na obrazkach, widokówkach.
4. Rozmowy swobodne na temat adresu zamieszkania dzieci oraz adresu przedszkola.
5. Zabawy z wykorzystaniem rymowanki:
Miejscowość swoją znamy, miejscowość swoją kochamy
Wypowiadanie jej cicho, głośno; rytmizowanie z jednoczesnym wykonywaniem prostego ruchu zaproponowanego przez dzieci, np. z klaskaniem, tupaniem, podskakiwaniem; śpiewanie na wymyśloną przez dzieci melodię.
6. Karta pracy, cz. 4, nr 7. − Obejrzyjcie domki i figury i umieszczone w pętlach. − Pokolorujcie na jednakowe kolory domki i figury, z których zostały zrobione.
7. Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Pokażcie to, co powiem. Wymieniamy nazwy części ciała, części sali, a dzieci je pokazują. Najpierw robimy to powoli, a potem – coraz szybciej. Np. Pokażcie kolana, stopy, sufit.
8. . Ćwiczenia słuchowe z wykorzystaniem imion.
* Dzielenie imion dzieci na sylaby i na głoski
* Zabawa Na jaką głoskę? Tamburyn. Dzieci biegają przy dźwiękach tamburynu lub innego instrumentu. Podczas przerwy w grze zatrzymują się i słuchają, jaką głoskę wypowie mama, tata. Gdy ją usłyszą, wówczas dzieci, których imiona rozpoczynają się tą głoską, tworzą kółko, obracają się w nim, mówiąc kolejno swoje imiona.
9. Zabawa Nazwy na określoną głoskę. Kartki, kredki. Dzieci rysują przedmioty, rośliny, zwierzęta, których nazwy rozpoczynają się taką samą głoską jak ich imiona.
10. Zabawa ruchowa rozwijająca orientację przestrzenną – Spacer krętą uliczką.
Opaska na oczy. Wybieramy dwoje dzieci. Jednemu z nich zasłaniamy oczy. Drugie dziecko jest przewodnikiem, który prowadzi pierwsze dziecko po uliczce utworzonej z pozostałych dzieci. Podajemy określenia kierunku, np.: prosto, w prawo, w lewo. Zadaniem przewodnika jest przeprowadzenie kolegi do końca uliczki.
11. Ćwiczenia twórcze Nowe ulice. Zamienianie nazw ulic ze swojego osiedla (swojej miejscowości) na nazwy pochodzące od owoców (np.: Cytrynowa, Bananowa) lub słodyczy (np.: Czekoladowa, Herbatnikowa).
12. Karta pracy, cz. 4, nr 8. − Narysujcie swoje domy. − Jeśli potraficie, podzielcie nazwy zdjęć na głoski. Określcie pierwsze głoski z nazw zdjęć. Połączcie je. Jakie słowo otrzymaliście?
09.04.2021
Mali strażnicy przyrody – Chronimy przyrodę.
1.Wypowiedzi dzieci na temat: Komu jest potrzebna woda i dlaczego?
2. Zabawa ruchowa z elementami dramy – Chcemy wody.
Sznurek. Dzieci stoją w rozsypce, naśladują delikatne poruszanie się kwiatów, gdy wieje lekki wietrzyk. Słysząc słowa: Wielki upał, brak deszczu, kwiaty pokazują, jak zmienia się ich wygląd spowodowany brakiem wody. Dzieci zamieniają się w wybrane leśne zwierzęta. Zwierzęta naśladują picie wody z leśnego strumyka – sznurka rozłożonego na podłodze, a następnie, kiedy nie są spragnione, poruszają się swobodnie po sali, naśladując zachowanie wybranego zwierzęcia. Na słowa: Wielka susza, na podstawie własnych doświadczeń i wyobraźni, starają się odtworzyć ciałem, za pomocą ruchu, głosem, jak czują się spragnione zwierzęta, które nie mają dostępu do wody. Dzieci przedstawiają zachowanie człowieka, który w upalny dzień wyszedł spod prysznica i napił się szklankę zimnej wody oraz takiego, któremu jest bardzo gorąco, jest spragniony, a nie ma możliwości zaspokojenia pragnienia.
3. Burza mózgów – W jaki sposób można oszczędzać wodę?
Dlaczego nie ma zgody na marnowanie WODY? - film you tube
4. Karta pracy, cz. 4, nr 6. − Na których obrazkach przedstawiono sposoby oszczędzania wody? Wskażcie je. − Pokolorujcie rysunki kropel wody znajdujących się wyżej na niebiesko, a znajdujących się niżej – na różowo
5. . Słuchanie wiersza Jolanty Kasperkowiak Mali strażnicy przyrody.
- Rozmowa na temat: Jak dzieci mogą dbać o przyrodę?
- Słuchanie wiersza
Dziś „ekologia” – modne słowo,
przyrodę wszyscy chcą mieć zdrową.
Jej strażnikami się ogłaszamy,
od dziś przyrodzie my pomagamy.
Gdy ktoś bezmyślnie papierek rzuci,
trzeba takiemu uwagę zwrócić.
Nie można przecież bezkarnie śmiecić.
To wiedzą nawet przedszkolne dzieci.
Nie wolno łamać gałęzi drzew,
bo piękny płynie z nich ptasi śpiew.
A kiedy bocian wróci z podróży,
gniazdo niech znajdzie, na nie zasłużył.
Pozwól dżdżownicy do ziemi wrócić,
po co jej dzieci mają się smucić.
Niech barwny motyl siada na kwiatach,
żyje tak krótko, niech wolny lata.
A zimą nakarm głodne ptaki:
sikorki, wróble, wrony, szpaki.
Powieś na drzewie im karmnik mały,
będą ci wiosną za to śpiewały.
Choć ekolodzy jeszcze z nas mali,
uczyć będziemy tego wandali.
Matka Natura nas wynagrodzi,
jeśli z przyrodą będziemy w zgodzie.
6. Rozmowa na temat wiersza.
− Czego nie powinno się robić, żeby nie szkodzić przyrodzie?
− Co powinno się robić, aby pomóc przyrodzie?
7. Kończenie zdania: Jestem strażnikiem przyrody, bo… kolejno przez wszystkie dzieci. (Np. nie depczę trawników, wrzucam śmieci do kosza, w lesie zachowuję się cicho)
8. Podawanie przez dzieci przykładów nazw ubrań zawierających głoski s i sz, np.: koszula, sukienka, szelki, sandały, skarpetki, pasek, kostium, sweter, szalik, spódnica, podkoszulek, apaszka, skafander.
9.Zabawa orientacyjno-porządkowa Słuchaj uważnie.
Maskotka. Dzieci spacerują. Rodzic głośno wymawia różne słowa. Jeśli występuje w nich głoska s lub sz – dzieci zatrzymują się w bezruchu. Rodzic podchodzi do dziecka, które się nie zatrzymało, rzuca do niego maskotkę, mówiąc sylabę, a dziecko dopowiada pozostałe sylaby, tworząc słowo, np.: sza – fa, san – ki, mas – ka, las – ka, kas – ki, sza – rak, la – sy, stud – nia, se – rek.
10. Układanie przez dzieci rymów do podanych słów związanych z odpadami i elementami środowiska naturalnego, np. śmieci – dzieci, puszki – okruszki, butelki – karmelki, szkło – zło, woda – uroda, kwiatki – bratki, drzewka – marchewka, rzeczka – książeczka.
08.04.2021
Mali strażnicy przyrody – Kolorowy świat . Nasze rady na odpady
1.Karta pracy, cz. 4, nr 3.
Obejrzyjcie pary obrazków. Wskażcie te obrazki, na których są przedstawione właściwe zachowania dzieci.
2 Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.
O przyrodę dbamy.
Nie łamiemy,
nie śmiecimy,
kwiatków nie zrywamy.
3. Ćwiczenia w dodawaniu i odejmowaniu w zakresie dziesięciu.
Klocki, kartoniki z liczbami i znakami matematycznymi. Dzieci biorą sobie kolejno po dziesięć klocków, które będą odpowiednikami biedronek.
− Nad łąką fruwały cztery biedronki (układają cztery klocki). Potem przyfrunęło jeszcze sześć (dosuwają sześć klocków). Ile biedronek fruwa teraz nad łąką?
− Nad łąką fruwało dziewięć biedronek (układają dziewięć klocków). Trzy odfrunęły (odsuwają trzy klocki). Ile biedronek pozostało?
− Nad łąką fruwało pięć biedronek (układają pięć klocków). Potem przyfrunęło jeszcze pięć (dosuwają pięć klocków). Ile biedronek fruwa teraz nad łąką? Układają działanie: 5 + 5 = 10.
− Nad łąką fruwało osiem biedronek (układają osiem klocków). Trzy odfrunęły (odsuwają trzy klocki). Ile biedronek pozostało? Układają działanie: 8 – 3 = 5.
4. Karta pracy, cz. 4, nr 4. − Narysujcie dom wraz z otoczeniem, w jakim chcielibyście mieszkać. − Rysujcie po śladzie drogi biedronki do listka.
5. Zabawa rozwijająca umiejętność kojarzenia – Wszystko ma swój znak.
Rodzic mówi pierwszą połowę zdania, a dzieci dodają swoje propozycje jego zakończenia, zwracając uwagę, jakie oznaki są znakami podanych sytuacji. Np.
Kiedy słońce zachodzi, dzieci: to znak, że
zbliża się wieczór.
Kiedy niebo się
zachmurzy... (to znak, że będzie burza).
Kiedy śnieg
topnieje... (to znak, że zbliża się wiosna).
Kiedy świeci słońce i pada deszcz... (to znak,
że na niebie pojawi się tęcza).
Kiedy liście spadają z
drzew... (to znak, że zbliża się jesień).
Kiedy pajęczyna się
porusza... (to znak, że wpadła w nią mucha).
Kiedy pies warczy i
szczerzy kły... (to znak, że jest zły).
Kiedy kot mruczy...
(to znak, że jest zadowolony).
Kiedy dziecko ziewa i
pociera oczy... (to znak, że jest śpiące).
Kiedy rośliny mają
zwiędnięte kwiaty i liście... (to znak, że potrzebują wody).
Kiedy w pobliżu ulicy jest duży hałas... (to
znak, że jeździ nią dużo samochodów).
Kiedy w powietrzu unosi się dużo dymu... (to
znak, że jest ono zanieczyszczone).
Kiedy dziecko ma
gorączkę... (to znak, że jest chore).
Kiedy martwe ryby
pływają po powierzchni rzeki... (to znak, że jest ona zanieczyszczona).
Kiedy zwierzęta w
lesie uciekają w pośpiechu... (to znak, że coś je przestraszyło)
6. Zabawa Do jakiego pojemnika…? Obrazki pojemników do segregowania odpadów.
Rodzic pokazuje dzieciom na obrazku specjalne pojemniki, których używa się do segregowania odpadów, i wyjaśnia, jakie odpady można do nich wkładać. Podkreśla znaczenie segregowania odpadów i ich ponownego przetwarzania w celu odzyskania materiału, który może zostać ponownie wykorzystany. Śmieci nie zanieczyszczają wtedy środowiska, tylko ponownie mogą zostać użyte. Wyjaśnia dzieciom znaczenie słowa recykling.
7. Posłuchajcie piosenki o segregacji śmieci
Segreguję śmieci - Rap piosenka edukacyjna dla dzieci
8. Ekspresja słowna – Co by było, gdyby wokół nas było pełno śmieci?
9. Burza mózgów – Co
mogą zrobić dzieci, by nie rosła góra śmieci?
10. Karta pracy, cz. 4, nr 5. − Nauczcie się ze mną rymowanki. Mówcie ją i rytmicznie klaszczcie. − Przeczytajcie co można wrzucać do pojemników. Narysujcie odpowiednie przedmioty. Dzieci podają swoje propozycje, w jaki sposób można wykorzystać odpady.
Zapraszam „Zajączki” na Katechezę online przez teamsy, w czwartek o godz. 12.00 do
12.30 pod tym linkiem:
https://teams.microsoft.com/l/meetup-join/19%3ameeting_ZGVkOGUwM2UtMzE4ZC00NDhjLWFkYjEtNzY1MWFkMjFjNzll%40thread.v2/0?context=%7b%22Tid%22%3a%2252eb292f-4be5-441a-b53a-cb4507451e83%22%2c%22Oid%22%3a%22184532fb-aba7-42fb-8188-2ef72a5086cf%22%7d
8.04.2021- Katecheza
T: Świętujemy zmartwychwstanie Pana Jezusa.
Cieszymy się, że Jezus żyje wśród nas.
Podręcznik, str.84-85 i 86-87
https://view.genial.ly/5e870c1cd5aa510e32af5880/interactive-image-swietujemy-zmartwychwstanie-jezusa-jednosc-klasa-1
https://view.genial.ly/5e95af4d27cb3a0e1074361f/interactive-image-klasa-1-swietujemy-zmartwychwstanie-jezusa
07.04.2021
Mali strażnicy przyrody – Dbamy o las. Chcemy, aby wokół było pięknie
1.Ćwiczenia poranne.
2.Wypowiedzi dzieci na temat: Co to jest las? Dzieci podają swoje skojarzenia ze słowem las.
4. Rozwiązywanie zagadki.
Ma koronę, choć królem
nie jest.
Pięknie szumi, gdy
wiatr wieje.
W lecie chłodzi cię
przyjemnie,
zimą stoi nagie, ale nadal piękne. (drzewo)
5.Karta pracy, cz. 3, nr 77.
Oglądanie obrazków przedstawiających prawidłowe zachowania dzieci w lesie i nieprawidłowe zachowania dzieci w lesie. Opowiadanie, co się na nich dzieje. Określanie, czy dzieci zachowują się właściwie i jak wyglądał las po ich pobycie. Odpowiadanie na pytanie: Co należy zrobić, o czym należy pamiętać, aby nie szkodzić środowisku? Kolorowanie rysunków dzieci.
6. Karta pracy, cz. 3, nr 78.
Przeczytajcie tekst razem z mamą. Mama będzie czytać wyrazy, a wy będziecie podawać nazwy zdjęć.
7. Zabawa muzyczno-ruchowa Sprzątamy las.
Gazety, kosze, nagranie spokojnej muzyki. Rozsypujemy na podłodze podarte gazety. Dzieci spacerują przy muzyce. Podczas przerwy w grze i na hasło: Sprzątamy las, zbierają śmieci i wrzucają je do kosza.
8. Rozmowa na temat zdjęcia W lesie. Zdjęcie przedstawiające las. Wypowiadanie z podziałem na głoski, nazw poszczególnych jego elementów. Dzieci syntezują nazwy, wyraźnie je wypowiadają (np. drzewa, liście, ścieżka, gałęzie, dziupla, nora, kora, mech, paproć, sowa, zając, mrówki, sarna, kwiaty). Wskazują dany element na zdjęciu.
9. Układanie rymów do słowa przyroda, np. pogoda, nagroda, przeszkoda...
10.Kończenie zdania: Jestem strażnikiem przyrody, bo..., np. nie depczę trawników, wrzucam śmieci do kosza, w lesie zachowuję ciszę.
11. Karta pracy, cz. 3, nr 79.
Pokolorujcie rysunki czterolistnych koniczynek. − Połączcie liniami zdjęcie każdego kwiatka z jego cieniem.
12. . Słuchanie opowiadania Spotkanie z małym czarodziejem.
W pewnym dalekim kraju
żył mały czarodziej, który bardzo lubił zadbane, zielone miasteczka. Każdej
wiosny razem ze swym kotem Mruczkiem wyruszał w świat i szukał miast pełnych
czystych uliczek i domów, zielonych drzew, kolorowych, pachnących kwiatów, śpiewających
ptaków i radośnie bawiących się dzieci. Pewnego dnia dotarł do pięknego miasta.
Wszędzie w nim było czysto, zielono, dachy świeżo odmalowanych, niedużych domów
lśniły w promieniach słońca, a w powietrzu roznosił się zapach kwiatów, których
mnóstwo kwitło na balkonach. Nigdzie nie leżały śmieci, a dzieci grabiły
grządki i sadziły warzywa w przedszkolnym ogrodzie. − Ha! Mój kocie. To
przecież najładniejsze miasteczko, jakie kiedykolwiek widziałem – powiedział
czarodziej. − Zobacz, jak tu czysto. Nigdzie nie leżą śmieci, chodniki i ulice
są zamiecione, trawniki niezadeptane, drzewa nie mają połamanych gałęzi, a
ptaki radośnie śpiewają, nie bojąc się, że źli ludzie zniszczą im gniazdka. W
oknach widać uśmiechnięte twarze mieszkańców. Myślę, że wszyscy w tym miejscu
muszą być bardzo szczęśliwi. Kiedy czarodziej tak się zachwycał, usłyszał nagle
straszliwy hałas. Nie wiadomo skąd, przez środek głównej ulicy przebiegło
czterech chłopców. To oni tak strasznie krzyczeli. Machali również kijami,
pisali kredą po murach domów, rozdeptywali ukwiecone klomby, łamali gałęzie
drzew i krzewów, rozrzucali papierki po zjedzonych cukierkach, a jeden strzelał
z procy do wystraszonych wróbli i kawek, które ze strachu próbowały schronić
się za kominami domów. − Cóż to było, mój kocie? – zdziwił się czarodziej. −
Miauu! To chłopcy, którzy wcale nie dbają o swoje śliczne miasto i wszystko w
nim niszczą − odpowiedział Mruczek. − Skoro tak – powiedział mały czarodziej –
to dam im nauczkę. Zaczaruję miasteczko tak, aby stało się ono najbardziej
szarym i najbardziej brzydkim miastem na świecie. I jak powiedział, tak zrobił.
Podniósł swoją magiczną pałeczkę, wypowiedział zaklęcie i w jednej chwili całe
miasteczko zrobiło się szare i brzydkie. Szare stały się kolorowe domy, zielone
alejki i wszystkie kwiaty, szarzy zrobili się również chłopcy. Kiedy zobaczyli,
co się stało, przestraszyli się nie na żarty.
W tym miejscu przerywamy opowiadanie i prosimy dzieci, aby wymyśliły, co mogło wydarzyć się dalej, a następnie kontynuujemy swoją opowieść.
Przestraszeni chłopcy podbiegli do małego
czarodzieja i zawołali: − Co zrobiłeś z naszym miastem! Dlaczego tak je
zaczarowałeś! − Ja? – zdziwił się mały czarodziej. – Przecież to wy
chcieliście, aby wasze miasto było najbrzydsze na świecie. Przed chwilą to
pokazaliście – spokojnie odparł czarodziej. − Myśmy wcale tego nie chcieli –
bronili się chłopcy. − Nie? A kto łamał gałęzie, pisał po murach, straszył
ptaki, deptał kwiaty, rozsypywał śmieci? Kto to wszystko zrobił, kochani? No
kto? – odpowiedział czarodziej. Chłopcy bardzo się zawstydzili, zrobiło im się
przykro, spuścili głowy, a w ich oczach pojawiły się łzy. Chcieli naprawić
wyrządzone szkody. Poprosili czarodzieja, aby pomógł im przywrócić miasto do
jego dawnego wyglądu. Obiecali również, że będą dbali o to, aby zawsze było
piękne i czyste. Czarodziej ze zrozumieniem pokiwał głową i podarował chłopcom
kolorowe pudełko. Umieścił w nim zadania do wykonania. Powiedział, że jeśli
chłopcy je prawidłowo wykonają, wtedy czar pryśnie.
13. Ekspresja słowna – Co by było, gdyby ludzie nie dbali o to, co znajduje się wokół nich?
14. Słuchanie wiersza Mieczysławy Buczkówny Tylko jeden raz.
Chcą żyć, jak i ty żyjesz,
wszystkie na świecie zwierzęta:
i mrówki, i żaby, i żmije,
i pszczoła wiecznie zajęta.
I paź królowej - motyl -
niech fruwa tęczowo-złoty,
i ślimak środkiem dróżki
niech pełznie, wystawia nóżki...
Przypatrz się z bliska dżdżownicy
biedronce, jak kropki liczy,
jaskółce, jak gniazdo kleci,
jak pająk rozsnuwa sieci.
Niech skacze pasikonik,
niech świerszczyk w trawie dzwoni...
Dla nich kwitnie łąka, dla nich rośnie las.
Jak i ty – żyją tylko raz.
15. Karta pracy, cz. 3, nr 80. − Posłuchajcie jeszcze raz wiersza Mieczysławy Buczkówny Tylko jeden raz. Wskazujcie na obrazku wymienione w nim zwierzęta. Pokolorujcie rysunki zwierząt.
31. 03. 2021
Wkrótce
Wielkanoc – Bajeczka wielkanocna
1.Ćwiczenia
poranne.
2. Słuchanie
opowiadania Agnieszki Galicy Bajeczka wielkanocna.
Wiosenne
Słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe
Kotki zaczęły wychylać się z pączków. − Jeszcze chwilę – mruczały wierzbowe
Kotki. – Daj nam jeszcze pospać. Dlaczego już musimy wstawać? A Słońce suszyło
im futerka, czesało grzywki i mówiło: − Tak to już jest, że musicie być
pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty. Gdy na
gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotek, Słońce powędrowało dalej.
Postukało złotym palcem w skorupkę jajka − puk, puk! I przygrzewało mocno. −
Stuk, stuk! – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki
wygramolił się malutki Kurczaczek. Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie
uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką. − Najwyższy czas – powiedziało.
– To dopiero byłby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc. Teraz
Słońce zaczęło się rozglądać dookoła po łące, przeczesało promykami świeżą
trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i
wyciągnęło na łąkę. − Co się stało, co się stało? – Zajączek przecierał łapką
oczy. − Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były
za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo
malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś. − Kogo? Kogo? – dopytywał się
Zajączek, kicając po łące. − Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się
nie zgubić w trawie. − Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki. I
wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwoneczkiem na
szyi. − To już święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało
wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:
− W
wielkanocny poranek
dzwoni
dzwonkiem Baranek,
a
Kurczątko z Zajączkiem
podskakuje
na łące.
Wielkanocne
Kotki,
robiąc
miny słodkie,
już
wyjrzały z pączka,
siedzą na
gałązkach,
kiedy
będzie Wielkanoc,
wierzbę
pytają.
3. Rozmowa na temat opowiadania.
− Dlaczego
słonko obudziło wierzbowe kotki?
− Jakie
zwierzątka potem obudziło?
− Dlaczego
słonko obudziło zajączka i baranka?
4. Zabawa Prawda czy fałsz?
Dzieci
słuchają zdań. Jeżeli, według nich zdania, są one prawdziwe, wstają, a gdy
uważają, że nie są prawdziwe (są fałszywe), tupią nogami w podłogę.
Pisanki to ozdobione
jajka.
Do wielkanocnego
koszyka obok pisanek kładziemy warzywa.
Baranek wielkanocny może być z ciasta.
Cukrowe zajączki robimy
z pietruszki.
W czasie Wielkanocy
dzielimy się jajkiem.
Święta wielkanocne są w
zimie.
Bazie rosną na
wierzbie.
5. Praca plastyczna – zajączek ze skarpetki. Potrzebne
materiały – skarpetka biała, czarna lub szara, ryż lub kasza, kubeczek, sznurek lub gumki recepturki,
wstążeczka, rolka po papierze toaletowym, nożyczki.
Poniżej link
pomocny w wykonaniu pracy
https://www.youtube.com/watch?v=giqTWcq6nFk
30.03.2021
Wkrótce
Wielkanoc – Pisanki wielkanocne/Kartka wielkanocna
1.Oglądanie
jaja kurzego. Jajo kurze - kreślenie w
powietrzu kształtu jajka: dużego, a potem – małego.
2.Słuchanie
kilku ciekawostek na temat pisanek.
Zwyczaj
zdobienia jaj w czasie Wielkanocy ma w Polsce długą tradycję (od X wieku).
Najpopularniejszą i najstarszą techniką zdobienia jaj jest technika batikowa
polegająca na nanoszeniu wosku przy użyciu tak zwanego pisaka (małego lejka z
blachy, osadzonego na patyczku) lub przy użyciu szpilki. Do innych technik
należy wyskrobywanie wzorów przy użyciu ostrego narzędzia; oklejanie jaj
wycinankami z papieru, tkaniną; malowanie farbami różnego rodzaju oraz
wytrawianie wzorów kwasem (dawniej z kiszonej kapusty, obecnie – kwasem
solnym).
3. Słuchanie
wiersza Agnieszki Galicy Piosenka wielkanocna.
Idą
święta, wielkanocne idą święta.
O tych
świętach każdy zając pamięta.
Do
koszyczka zapakuje słodycze
i na
święta ci przyniesie moc życzeń.
Idą
święta, wielkanocne idą święta.
O tych
świętach i kurczątko pamięta.
W żółte
piórka się ubierze, wesołe,
wśród
pisanek będzie biegać po stole.
Idą
święta, wielkanocne idą święta.
O tych
świętach nasz baranek pamięta.
Ma na
szyi mały dzwonek dźwięczący,
będzie
dzwonił, będzie skakał po łące.
4.
Wypowiedzi dzieci na temat zwierząt wymienionych w utworze oraz ich sposobów
przygotowań do świąt.
5.
Wypowiedzi dzieci na temat przygotowań do świąt w ich domach.
6. Ćwiczenia
słowne Układamy rymy. Dzieci
wymyślają rymujące się słowa, np.
Małe kurczaczki mają mięciutkie... (kubraczki).
7. Kartka
wielkanocna – wykonaj kartkę wielkanocną według własnego pomysłu i z dostępnych
materiałów, jakie są w domu.
8. Posłuchaj
piosenki o Wielkanocy
Pisanki,
kraszanki, skarby wielkanocne
Miłego słuchania i oglądania😊
29.03.2021
Wkrótce
Wielkanoc – Kura, kurczęta i pisanki
1.Ćwiczenia
poranne .
- Ćwiczenia dużych grup mięśniowych Przedświąteczne
porządki. Dzieci naśladują odkurzanie, trzepanie dywanów, mycie okien i
wycieranie kurzu z mebli znajdujących się na różnej wysokości.
- Ćwiczenie nóg Po schodach. Dzieci
naśladują zbieganie po schodach. Biegną w miejscu, z wysokim unoszeniem kolan.
Potem wchodzą po schodach – maszerują w miejscu, z wysokim unoszeniem kolan i z
przechylaniem się na boki.
2 .
Słuchanie opowiadania Grzegorza Kasdepke Najpiękniejsze…
Jak wiadomo, każda mama pragnie, aby
jej dziecko było naj, naj, najwspanialsze!... Prawda? Tak samo rzecz się miała
z pewnymi dobrze znanymi kurami. Któregoś ranka wszystkie trzy zniosły jajka.
Cóż to była za radość! Gdakały
wniebogłosy ze szczęścia! Spoglądały z miłością na swe jajeczka. Otulały je
delikatnie. Nasłuchiwały, czy zza kruchej skorupki nie dobiegnie ich czasem
jakiś dźwięk. Jednym słowem, jak wszystkie mamy, robiły sporo zamieszania. − Z
mojego jajeczka – gdakała pierwsza kura – wyrośnie najsilniejszy kogucik na
całym podwórku! − A z mojego – gdakała druga – najpiękniejsza nioska w całej wsi!
Zaś trzecia kura była tak szczęśliwa, że nie wiedziała nawet, czy wolałaby
chłopca, czy dziewczynkę. Wszystkie jednak chciały, aby ich dzieci były
najpiękniejsze. Postanowiły więc pomalować skorupki jajek najwspanialej, jak
tylko potrafiły. − Mój kogucik – gdakała pierwsza kura – będzie czerwony w
niebieskie paseczki. − A moja nioska – gdakała druga – będzie różowa w zielone
groszki. Zaś trzecia kura nie mogła się zdecydować, czy pomalować jajo na
pomarańczowo w brązowe kwadraciki, czy na brązowo w pomarańczowe trójkąciki.
Wszystkie były przekonane, że z tak kolorowych jajek wyklują się najpiękniejsze
kurczaczki na świecie. I rzeczywiście. Którejś nocy usłyszały jakieś ciche
trzaski, jakieś popiskiwania... – zanim się obejrzały, z popękanych, kolorowych
skorupek wyskoczyły ich dzieci. − Jaka śliczniutka!... – wygdakała pierwsza
kura. − Mój ty kochany!... – rozczuliła się druga. − Chlip, chlip!... – płakała
ze szczęścia trzecia kura. A małe kurczaczki, wszystkie żółciutkie, jak gdyby
pomalowało je samo słońce, rozejrzały się dookoła i krzyknęły radośnie: „Mamo!
Już jestem!”
3. Rozmowa
na temat opowiadania:
- Jaki byście nadali tytuł temu opowiadaniu?
- O kim była mowa w opowiadaniu?
- O czym marzyły kury?
- Co się po kolei wydarzyło w opowiadaniu?
- A jak myślicie co mogło się dalej wydarzyć?
4. Zabawa z
elementem dramy Narodziny kurczątka. Dziecko wciela się w rolę kurczątka
znajdującego się w jajku, lub kury, jego mamy oczekującej na narodziny swojego
dziecka. Odgrywanie scenki przedstawiającej opiekę kury nad jajkiem, wykluwanie
się kurczaczka i powitanie dziecka z matką.
5. Co słychać wiosną w trawie? –
obserwowanie życia toczącego się wiosną w trawie. Lupy. Dzieci obserwują życie
toczące się wiosną w trawie, wykorzystując lupy (np. przyglądają się mrówkom).
6. Moja pisanka – praca plastyczna. Przydatne materiały: kartka, kredki,
mazaki, pastele, plastelina. Dzieci z
dostępnych materiałów, według własnego pomysłu wykonują kolorową pisankę.
